Veronica, onze projectleider van het eerste uur. Geboren 15-05-1965 en overleden 03-01-2023. Een powervrouw met een groot en warm hart, onverstoorbaar en moedig maar een zwaar leven. Veel van haar familieleden overleden aan aids, ze was kostwinner voor vele van haar familieleden en iedereen was altijd welkom. Het maakte niet uit met hoeveel. 

De begrafenis 

Een verhaal van Mirjam Vossen. Zij kwam samen met Ralf Bodelier in Malawi aan op donderdag 2 maart en werd door Veronica en Saulos van het vliegveld opgehaald. 

In de nacht van donderdag op vrijdag is Veronica plotseling overleden. De begrafenis was op maandag 6 maart en was ‘overweldigend’ , wel duizend mensen, schrijft Mirjam.

Een impressie: “Een begrafenis die aanvoelt als een festival, met toneel, zang, dans, speeches, gehuil maar ook veel gelach. Pal voor het huis staat een partytent van de begrafenis-ondernemer, die dienst doet als openluchtkerk. Verder staan er nog een stuk of vier partytenten voor chiefs en belangrijke gasten. Verder een enorme lange tafel voor het eten, microfoons en geluidsboxen. De lokale toneelgroep speelde scenes na hoe Veronica als Chief conflicten oploste. Een meisje speelt Veronica als chief, die een man de les leest omdat hij twee vrouwen heeft. Dat is natuurlijk niet de bedoeling. Er wordt vrolijk gelachen. De eerste uren is er vooral een toestroom van mensen. Bussen en auto’s uit Blantyre rijden af en aan en honderden mensen komen aanlopen uit dorpen in de buurt. Uit het huis klinkt af en toe gehuil, verder is het eigenlijk best gezellig. Veronica staat in haar witte kist in het huis in de eetkamer op een tafel en is omringd door vrouwen die op de grond zitten. Dan is het tijd om te eten en serveren vrouwen vanachter de lange tafel rijst, kip, eieren en groente. Er is een rij wachtenden van meer dan honderd meter. Het eten is ter plekke bereid achter een van de hutten!

 

In memoriam Veronica Kuchikonde